Tijdelijke maatschap: troeven en valkuilen
Als u voor een bepaald project samenwerkt met een ander bedrijf of meerdere andere bedrijven, dan kunt u die samenwerking verankeren in een tijdelijke maatschap (TM). Deze vennootschapsvorm biedt ambitieuze ondernemers heel wat troeven: hij laat toe om mee te dingen naar grotere projecten, om uiteenlopende metiers en competenties samen te brengen en om de concurrentie aan te gaan met zeer grote, meer geïntegreerde groepen (die soms lijden onder een te zware kostenstructuur).
Risico’s
Een tijdelijke maatschap brengt ook risico’s met zich mee. Het is belangrijk dat u daar van in het begin rekening mee houdt, anders kan de samenwerking u wel eens zuur opbreken en u veel geld en imagoschade kosten. De grootste valkuil is dat de partners binnen de tijdelijke maatschap uitsluitend hun eigen ding doen en de kans laten liggen om te overleggen, samen risico’s in te schatten, samen te plannen en van elkaar te leren. Daarin is de niet-geïntegreerde tijdelijke maatschap soms wat te vrijblijvend. De geïntegreerde tijdelijke maatschap functioneert meer als een vennootschap met een gemeenschappelijk vermogen als drager voor de verwezenlijking van het gemeenschappelijk project. De vennoten zijn alleen al daardoor wel meer geneigd om intensief samen te werken en te overleggen.
Voorbeeld
Voor de sanering van een gesloten deponie schrijft de overheid een openbare opdracht uit. Op basis van een grondig vooronderzoek bevat de opdracht ook KPI’s voor de te recupereren materialen. Drie bedrijven met gecombineerde competenties besluiten een tijdelijke maatschap te vormen en dienen dus samen een offerte in. Ze halen de opdracht binnen voor een traject met gedeeltelijke verwerking op de plaats van de deponie en met onder andere ook een sterk geautomatiseerde behandeling off site.
De scheiding on site, de tijdelijke opslag, het transport en de verwerking van een deel van de stromen worden vlekkeloos afgewerkt. Maar de afvalbehandeling waarvoor vooral op automatisering was ingezet, loopt fout. De verwerking bij de betrokken partner loopt lang niet zo geautomatiseerd als bij de inschrijving werd beweerd. Er is een bottleneck van de materialen, de kosten swingen de pan uit. Tot overmaat van ramp vloeit er door een wolkbreuk slib weg in een aangrenzende beek.
Door de gebrekkige prestaties van een van de partners loopt het volledige project uit. De overheid wil niet opleveren, de betalingen worden stopgezet. De partners die het wél goed gedaan hebben, dragen mee de verantwoordelijkheid en geraken niet betaald.
Lessons learned
Bovenstaande casus leert ons dat de partners er alle belang bij hebben goed naar elkaars technologie te kijken, samen een planning op te maken en de haalbaarheid van de deliverables in te schatten. Voor de sanering van de gesloten deponie had open communicatie kunnen leiden tot collectieve oplossingen, om de druk op de behandeling off site wat weg te nemen, de toevoer te bufferen en (samen) alternatieven te bekijken.
Een andere vaststelling: als je een van je partners in een tijdelijke maatschap aan zijn lot overlaat of door hem afgeblokt wordt als je er zicht probeert op te krijgen of hij gedane beloftes effectief kan waarmaken, kan de situatie snel ontaarden en soms uitzichtloos worden.
Verzekering BA
Had een gezamenlijke verzekering burgerlijke aansprakelijkheid (BA) voor de TM hier een oplossing kunnen bieden? Heel zeker, niet het minst omdat ze het resultaat zou geweest zijn van een grondige, doorgedreven inschatting van de risico’s. Door die voor het gehele project over te dragen aan een verzekeraar, was bijvoorbeeld de milieuschade door het weggevloeide slib zorgvuldig afgedekt geweest. Een gezamenlijke BA-verzekering was voor de goed presterende partners ongetwijfeld ook van grote waarde geweest om de gebrekkige automatisering bij de partner off site op te vangen.
Reactie toevoegen